Owełnica lucernianka
Jest to szkodnik wielożerny, atakujący wiele roślin uprawnych, jak lucerna, koniczyna, buraki, rośliny ozdobne i inne. Chrząszcz ma ciało owalne, półkuliste, długości 3—4 mm, pokrywy, czerwono- brunatne, czarno, kropkowane lub bez kropek. Larwa, długości 5—6 mm, jest szerokoowałna, płaska, białawożółta z żółtą głową i z licznymi, rozgałęzionymi kolcami na całym grzbiecie. Larwy oraz chrząszcze żerują na liściach, zeskrobując tkankę miękiszową z górną skórką, wskutek czego tworzą się podłużne smużki. Zimują chrząszcze pod resztkami roślin, pod zeschłą trawą itp. Wiosną przenoszą się na rośliny uprawne. W maju—czerwcu samice składają jaja w złożach na górnej stronie liści i przylistków. Po okresie żerowania larwy przepoczwarczają się na roślinach. Przy końcu czerwca pojawiają się chrząszcze, które żerują przez całe lato, a w końcu sierpnia schodzą do kryjówek na zimowanie. Zapobieganie i zwalczanie. W razie liczniejszego wystąpienia szkodnika na plantacjach nasiennych lucerny należy przeprowadzić w okresie formowania się pąków opryskiwanie przy użyciu następujących preparatów owadobójczych: Nexionu EC 40 (0,6 l/ha) lub Owadofosu płynnego 50 (0,9 l/ha) albo Zolone 35 EC (2 l/ha), Zolone 30 WP (2 kg/ha). Na plantacjach lucerny przeznaczonej na paszę nie wolno stosować zabiegów chemicznych, trzeba natomiast możliwie wcześniej wykosić rośliny. Ziołomirek należy do groźniejszych szkodników lucerny oraz wyki. Występuje licznie, powodując lokalnie duże szkody. Chrząszcz, długości 4—5,5 mm, jest szarawobrunatny z ciemnobrązową smugą na stronie grzbietowej i ma głowę wyciągniętą w długi ryjek. Larwa jest trawiastozielona z jasnym paskiem wzdłuż grzbietu i ciemną głową. Zimują chrząszcze na plantacjach lucerny, koniczyny, pod stogami, w ściółce itp. Na wiosnę, po ociepleniu się, opuszczają kryjówki i żerują na rozwijających się roślinach, wyżerając w blaszkach liściowych i w łodygach nieregularne otworki, a następnie szkieletując liście. Samice składają jaja w ogonki liściowe oraz w łodygi. Wylęgłe larwy żerują początkowo w wierzchołkowej części rośliny, w pączkach liściowych. Następnie wychodzą na zewnątrz i wyżerają w liściach podłużne otwory ograniczone nerwami, a także uszkadzają pączki kwiatowe. Larwy przepoczwarczają się w siateczkowatych oprzędach na liściach. Chrząszcze letniego pokolenia występują na plantacjach od lipca, na zimowanie schodzą na przełomie sierpnia i września. Plantacje lucerny przeznaczone na nasiona opryskiwać — po stwierdzeniu 2 larw na jednym pędzie — Owadofosem płynnym 50 lub Metationem E-50 (oba w dawce 0,9 l/ha) albo Nexionem EC 40 (0,6 l/ha). Zabieg wykonuje się najpóźniej na tydzień przed kwitnieniem. W razie licznego wystąpienia szkodnika na plantacjach przeznaczonych na paszę należy je natychmiast skosić. Pierwszy odrost powinno się zebrać w fazie zielonego pączka kwiatowego, najpóźniej na początku kwitnienia.